Τετάρτη, Απριλίου 26, 2006

Ο "Μικρός Πρίγκιπας" του Saint -Exupery



Επειδή φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του «Μικρού Πρίγκιπα», σας παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα και το αφιερώνω σε όσους διατηρούν την ψυχή τους παιδική…

Τότε εμφανίστηκε η αλεπού. «Καλημέρα», είπε η αλεπού. «Καλημέρα», απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, κοίταξε τριγύρω μα δεν είδε τίποτα. «Είμαι εδώ», ξανακούστηκε η φωνή, «ακριβώς κάτω απ' τη μηλιά» «Ποια είσαι εσύ;», ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας και πρόσθεσε «Είσαι πολύ όμορφη.» «Είμαι μια αλεπού», είπε η αλεπού. «Έλα να παίξεις μαζί μου», της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. «Είμαι τόσο δυστυχισμένος» «Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου», είπε η αλεπού. «Δεν έχω εξημερωθεί». «Συγνώμη;» έκανε ο μικρός πρίγκιπας. Και μετά από λίγη σκέψη πρόσθεσε: «Τι σημαίνει "εξημερώνω";» «Δεν είσαι από δω» είπε η Αλεπού. «Τι ψάχνεις;» «Ψάχνω ανθρώπους» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Τι θα πει εξημερώνω;» «Οι άνθρωποι έχουν όπλα και κυνηγούν. Αυτό είναι πολύ ενοχλητικό. Επίσης τρέφουν κοτόπουλα. Αυτά είναι τα μόνα ενδιαφέροντα τους. Ψάχνεις για κοτόπουλα;» ρώτησε η Αλεπού. «Όχι», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Ψάχνω για φίλους. Τι θα πει εξημερώνω»;«Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο», είπε η αλεπού. «Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς"». «Δημιουργώ δεσμούς;» «Βέβαια», είπε η αλεπού. «Για μένα, ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι εντελώς όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δεν σ' έχω ανάγκη. Και δεν μ' έχεις ανάγκη ούτε κι εσύ. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Όμως, αν μ' εξημερώσεις, θα 'χουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. θα 'σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο, θα 'μαι για σένα μοναδική στον κόσμο.» «Αρχίζω να καταλαβαίνω», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Υπάρχει ένα λουλούδι, νομίζω ότι με έχει εξημερώσει...» «Μπορεί», είπε η αλεπού. Στη γη μπορείς να δεις τα πάντα. Ω, μα το λουλούδι μου δεν είναι στη γη», είπε ο μικρός πρίγκιπας. Η Αλεπού μπερδεύτηκε αλλά ξαναγύρισε στην ιδέα της: «Ή ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγώ κότες, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους, κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Έτσι πλήττω λιγάκι. Αλλά αν μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα 'ναι σαν φωτισμένη απ' τον ήλιο. Θ' αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων πού θα 'ναι διαφορετικός απ' όλους τους άλλους. Τ' άλλα βήματα με κάνουν να ξαναγυρνώ κάτω απ' τη γη. Τα δικά σου θα με καλούν σα μουσική να βγω απ' την υπόγεια φωλιά μου. Και μετά, κοίτα! Βλέπεις εκεί κάτω τους κάμπους με το στάρι; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι εμένα, μου είναι άχρηστο. Οι κάμποι του σταριού δεν μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι θλιβερό. Αλλά έχεις μαλλιά χρυσαφιά. Έτσι θα 'ναι θαυμάσια, αν μ' εξημερώσεις! Το στάρι, που είναι χρυσαφί, θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο στα στάρια...» Η αλεπού σώπασε και κοίταξε για πολύ το μικρό πρίγκιπα: «Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ με!», είπε. «Το θέλω πάρα πολύ», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Αλλά δεν έχω χρόνο. Ψάχνω για φίλους και θέλω να γνωρίσω πολλά πράγματα». . «Γνωρίζουμε μόνο τα πράγματα που εξημερώνουμε» είπε η Αλεπού. «Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να γνωρίσουν το οτιδήποτε. Αγοράζουν τα έτοιμα πράγματα από τα καταστήματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα κατάστημα στον κόσμο απ’ το οποίο να μπορούν να αγοράζουν φίλους κι έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν πια κανένα φίλο Εάν θες ένα φίλο, εξημέρωσε με». «Τι πρέπει να κάνω για να σ’ εξημερώσω»; «Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός», απάντησε η Αλεπού. «Πρώτα θα καθίσεις στο γρασίδι κάπως μακριά μου όπως τώρα. Θα σε βλέπω με την άκρη του ματιού μου και δεν θα λες τίποτα. Οι λέξεις είναι αιτία παρεξηγήσεων. Μέρα με τη μέρα θα έρχεσαι πιο κοντά μου. Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα. Για παράδειγμα αν έρχεσαι στις τέσσερις το απόγευμα, τότε γύρω στις τρεις θα αρχίσω να νιώθω ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα θα νιώθω όλο και πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις θα είμαι ανήσυχη και σχεδόν θα χοροπηδάω από ευτυχία. Θα σου δείχνω πόσο ευτυχισμένη είμαι. Αλλά αν δεν έρχεσαι συγκεκριμένη ώρα δεν θα ξέρω πότε πρέπει να φορέσει η καρδιά μου τα καλά της για να σε υποδεχθεί». Κι έτσι, ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα της αναχώρησης: «Α!» είπε η αλεπού... «θα κλάψω». «Εσύ φταις», είπε ο μικρός πρίγκιπας, «εγώ δεν ήθελα καθόλου το κακό σου, αλλά θέλησες να σ' εξημερώσω». «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Αλλά θα κλάψεις!», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Τότε δεν κερδίζεις τίποτα!» «Κερδίζω», είπε η αλεπού, «εξ αιτίας του χρώματος που έχει το στάρι.» Μετά πρόσθεσε. «Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις ότι το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο, θα ξανάρθεις να μ' αποχαιρετήσεις, κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μυστικό.» Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να δει τα λουλούδια . «Δε μοιάζετε διόλου στο τριαντάφυλλο μου», είπε. «Γιατί μέχρι σήμερα δεν σημαίνετε τίποτα. Κανένας δεν σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είστε όπως ήταν κάποτε η Αλεπού μου Ήταν μόνο μια Αλεπού ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Αλλά τώρα την έκανα φίλη μου κι είναι μοναδική σ’ όλο τον κόσμο». Τα τριαντάφυλλα ντράπηκαν πάρα πολύ κι εκείνος συνέχισε. «Είστε όμορφα αλλά είστε κενά. Κανένας δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σας. Είναι σίγουρο ότι ένας οποιοσδήποτε περαστικός θα πίστευε ότι το δικό μου τριαντάφυλλο είναι ακριβώς όμοιο με σας. Μα το τριαντάφυλλο μου μόνο του είναι πολύ πιο σημαντικό απ’ όλα σας μαζί, γιατί εγώ το πότισα. Γιατί είναι αυτό που προστάτεψα με τη γυάλινη σφαίρα. Γιατί είναι αυτό που προφύλαξα με το παραβάν Γιατί είναι αυτό που καθάρισα απ’ τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις που αφήσαμε να γίνουν πεταλούδες). Γιατί είναι αυτό που άκουγα να γκρινιάζει, να καυχιέται ή μερικές φορές να σωπαίνει Γιατί είναι το δικό μου τριαντάφυλλο».
Και γύρισε πίσω να συναντήσει την αλεπού: «Αντίο» είπε. «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια.» «Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια», επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να είναι σίγουρος ότι θα το θυμάται. «Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου αυτός είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.» «Ο χρόνος πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου...», έκανε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται. «Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσύ δεν πρέπει να το ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι' αυτό που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...» «Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου», επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να είναι σίγουρος ότι θα το θυμάται.

6 σχόλια:

Χαρτοπόντικας είπε...

Αλεπού,

Τι όμορφη έκπληξη ήταν αυτή. Και τι υπέροχο απόσπασμα διάλεξες. Μου έφερες στη μνήμη την εποχή που διάβασα έφηβος τον Εξυπερύ.Θυμάμαι τον εαυτό μου σταυροπόδι σ' ένα κρεββάτι με το βιβλίο στα χέρια και μια μόνιμη υγρασία στα μάτια.
Ελπίζω να έχεις ή να βρείς και συ το Μικρό Πρίγκηπα που θα σε κάνει την μονάδική αλεπού του.

markos-the-gnostic είπε...

τι συγκίνηση
μου θύμισες τα παιδικά μου χρόνια και το πιο αγαλημένο μου βιβλίο, που σαν κι αυτό δεν έχει υπάρξει από τότε κανένα...

NinaC είπε...

Σε βρήκα στου χαρτοπόντικα και πέρασα για μια καλημέρα. Και, ώ του θαύματος!!!! Το αγαπημένο βιβλίο, όχι μόνο παιδικής, αλλά και ενήλικης ζωής!! Το βιβλίο που είναι πάντα, ΠΑΝΤΑ, δίπλα στο κομοδίνο μου, μαζί με αυτά που περιμένουν να διαβαστούν. Είχα την τύχη (ή την ατυχία) να λάβω γαλλική παιδεία (padrazo δεν θέλω σχόλια... :P) και η πρώτη ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν στο πρωτότυπο. Αυτό το "apprivoisez moi" το έχω ψιθυρίσει σε όλους τους ανθρώπους που αγάπησα. Μερικοί το έκαναν.

Merci bien, le renard... :))

Αλεπού είπε...

Σας ευχαριστώ και τους τρεις για τα καλά σας λόγια.


Je vous en prie Composition doll. Mon plaisir!

Εμένα τα γαλλικά δεν ήταν η πρώτη μου ξένη γλώσσα αλλά έγινε η πιο αγαπημένη μου. Συμπτωματικά κι εγώ τον Μικρό Πρίγκιπα στα γαλλικά τον διάβασα.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο βιβλίο όντως.Μπράβο αλεπού που μας το θύμισες.

GLOBAL είπε...

Αυτό το βιβλίο το αγοράζω και πάντα το χαρίζω από το ράφι του δωματίου μου σε αγαπημένα πρόσωπα.
Χμ να μετρήσω φορές;
Mέχρι τώρα μετράω 1,2,3,4.
Από αυτούς μιλάω με μία μόνο πια.
Γλυκιές αναμνήσεις μαζί με τα όρια.