Ο συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται;

Έμαθα σήμερα ότι διεξάγεται προς τα τέλη του επόμενου μήνα σεμινάριο με
θέμα: "Η δομή της αφήγησης και η περίληψη ως εργαλείο του συγγραφέα" και
μπήκα στον παρακάτω προβληματισμό:
Κατά πόσον η τεχνική του γράφειν διδάσκεται και μαθαίνεται. Δεν έχω σκοπό να
ασκήσω αρνητική κριτική στο εν λόγω σεμινάριο ή σε διάφορα άλλα παρεμφερή
που κατά καιρούς διοργανώνονται. Ξέρω επίσης ότι στην Αμερική είναι πολύ
διαδεδομένα τέτοιου είδους σεμιναριακά μαθήματα. Διατηρώ τις επιφυλάξεις
μου. Με δεδομένο ότι πολύς κόσμος αρέσκεται τελευταία στο να γράφει, φοβάμαι
μήπως μαζί με τους πραγματικά ταλαντούχους προσέρχονται και αδαείς που το
κάνουν μόνο για το προσωπικό τους ψώνιο και για προβολή. Κι απ' την άλλη
μεριά, πραγματικά πιστεύω ότι μερικά πράγματα δεν διδάσκονται και ειδικά τα
της γραφής επειδή το ύφος είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και τα γραπτά ακόμα
κι αν είναι μυθοπλασίες έχουν τις ρίζες τους σε προσωπικά βιώματα που
συνειδητά ή ασυνείδητα ανασύρονται. Τέλος, ανατρέχοντας σε περασμένες εποχές
και σε επιφανείς λογοτέχνες -ποιητές και πεζογράφους- δεν μπορώ να μην
αναρωτηθώ γιατί αυτοί που αποτελούν μια διαχρονική αναφορά δεν χρειάστηκε να
διδαχτούν, ενώ στις μέρες μας όλα μπορείς να τα κάνεις κατόπιν ειδικών
μαθημάτων;