Δευτέρα, Μαρτίου 12, 2007

Απογοήτευση

Μερικές φορές, η απογοήτευση που νιώθω για το ανθρώπινο είδος- χωρίς να με εξαιρώ- είναι τεράστια.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εμ...αν θες να μιλήσεις, στείλε μέϊλ, ΟΚ;

Φιλιά.

margarita είπε...

;(
είναι δευτέρα μωρέ.
Θέλεις μια προσκλησούλα για ιστορία να σου φτιάξει το κέφι?

margarita είπε...

και μένα μπορείς να μου στείλεις mail αν θες.
τι μόνο στου μπαμπάκη?
;p

markos-the-gnostic είπε...

ένα έχω να σου πω, είσαι στη καλύτερη φάση της ζωής σου, ΞΥΠΝΑ...

Αλεπού είπε...

@mpampakis
Βασικά, ήθελα να ξεκινήσω αισιόδοξα την εβδομάδα, αλλά δεν τα κατάφερα. Είναι και μια γριππούλα στη μέση και καταλαβαίνεις. Το ηθικό έχει πέσει στα τάρταρα. Πάντως σ' ευχαριστώ για την προθυμία ν' ακούσεις :)
@margarita 1
Οι δευτέρες είναι άθλιες τελικά. Ανέκαθεν. Την έλαβα την προσκλησούλα και κάτι ετοιμάζω.
@margarita 2
Ευχαριστώ :))
@markos-the-gnostic
Σήμερα δυσκολεύομαι να ξυπνήσω λόγω γρίππης.

Кроткая είπε...

κι εσύ;
κι η Χρύσα.

fish eye είπε...

περαστικα αλεπουδιτσα..αγκαλια και φιλι σου δινω..για να περασει..:)))

Αλεπού είπε...

@krotkaya
Ήμουνα σίγουρη!
@με το φεγγάρι αγκαλιά
Ευχαριστώ πολύ! Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

αυτό είναι το ελκυστικό στο «ανθρώπινο φαινόμενο.»
ότι αυτό το φριχτό υποκείμενο, το άπληστο, το εγωπαθές, το υπερκαταναλωτικό, το αχόρταγο, το βίαιο, το δειλό, το ασυνάρτητο, καταφέρνει τελικά να κάνει θαύματα.
και μετά να δίνει μια ...και να τα γκεμίζει όλα και να σε απογοητεύει ξανά.
http://thelastrealanwnymous.wordpress.com