Τρίτη, Νοεμβρίου 17, 2009

Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν!

Απελπισία με πιάνει όταν σκέφτομαι ότι σ' αυτή τη χώρα ακόμα και τα απλά είναι δύσκολα.
Η περίπτωση του να έχεις καλές προθέσεις για να κάνεις κάτι, ακυρώνεται απ' την αδιαφορία ενός ολόκληρου μηχανισμού.
Θα γίνω πιο σαφής:

Πριν 1,5 χρόνο πούλησα σε μια γνωστή μου το παλιό μου αυτοκίνητο. Κάναμε τότε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες. Πετυχημένα καθώς αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων: αναφέραμε την αγοραπωλησία στις φορολογικές μας δηλώσεις, το σήμα ερχόταν σ' εκείνη, η άδεια βγήκε στο όνομα της, το ασφάλισε κλπ, κλπ.
Χτες μου τηλεφώνησε να μου πει ότι πήγε στην Τροχαία να πάρει πίσω τις πινακίδες που τις είχαν αφαιρέσει και δεν τις της έδιναν γιατί στα συστήματα του Υπουργείου Μεταφορών υπάρχει ακόμα το δικό μου όνομα! Δηλαδή, πρέπει τώρα ν' αρχίσουμε τις γύρες και τα τηλέφωνα για να βγάλουμε άκρη, πληρώνοντας με το χρόνο μας την αμέλεια ενός υπαλλήλου...

Χτες πάλι, χάλασε το ψυγείο που έχουμε στη δουλειά. Αγοράσαμε άλλο και ρωτήσαμε στο κατάστημα αν παίρνουν το παλιό με απόσυρση ή αν φροντίζουν για την ανακύκλωση του.
"Ούτε το ένα, ούτε το άλλο", μας απάντησαν, "αλλά μπορούμε να σας το κατεβάσουμε στο δρόμο και να ειδοποιήσετε την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου να έρθει να το πάρει".

Αυτό λοιπόν κάναμε. Πήραμε τηλέφωνο στον Δήμο Καλλιθέας, είπαμε κανά δυο φορές το ίδιο ποίημα, αφού ο ένας υπάλληλος μας παρέπεμπε στον άλλο κι όταν πετύχαμε την αρμόδια υπηρεσία, ο βαριεστημένος υπάλληλος, απάντησε: "Κατεβάστε το κάτω κυρία μου κι ας το πάρει το σκουπιδιάρικο, δεν είναι δική μας δουλειά". Μάταια τόνισα ότι ο λόγος που τηλεφωνώ είναι επειδή ξέρω ότι είναι παράνομο να αφήνεις οικιακές συσκευές στον δρόμο, μάταια είπα ότι είμαστε στον ίδιο Δήμο, λίγο πιο κάτω, τίποτα. Σε λίγο ακούστηκε ο ήχος που δηλώνει ότι μου έκλεισαν το τηλέφωνο.

Για την ιστορία του πράγματος, αντιγράφω από εδώ:

Για τις μεγάλες συσκευές (όπως ψυγεία, κουζίνες, πλυντήρια, ογκώδεις τηλεοράσεις, φωτοτυπικά κ.α.):

- με την αγορά καινούριας συσκευής ζητώ στο κατάστημα να πάρουν πίσω την αντίστοιχη παλιά μου

- τηλεφωνώ στο Δήμο της περιοχής μου για να ζητήσω να περισυλλέξουν τη συσκευή και την κατεβάζω στο πεζοδρόμιο την ώρα που έχει συμφωνηθεί


Και αναρωτιέμαι τώρα, "εμείς τι πρέπει να κάνουμε μ' αυτό το ψυγείο;". Αλλά πάω κι ακόμα πιο μακριά. Τα σκουπίδια που ανακυκλώνω στους μπλε κάδους δυο φορές την εβδομάδα, τα παίρνει κάποιος αρμόδιος φορέας ή καταλήγουν σε μια χωματερή μαζί με όλα τα άλλα;

3 σχόλια:

Кроткая είπε...

μα τι ψάχνεις κι εσύ ρε Αλεπούδι!

fm είπε...

Είναι τουλάχιστον δυσάρεστο να θες να κάνεις το σωστό και το λογικό και να βλέπεις ότι σου βάζουν εμπόδια οι ίδιοι οι φορείς!

theorema είπε...

Αχ μωρέ αλεπουδίτσα... Μόνο εκεί νομίζεις πως συμβαίνουν αυτά? Έλα κι εδώ να δεις χάλια, και να παρηγορηθείς μετά...
Παντού τα πάντα, μικρή μου, να είσαι σίγουρη γι' αυτό.