Τετάρτη, Ιουλίου 05, 2006

Μια παιδική συλλογή από φύλλα


Τη Δευτέρα που μας πέρασε συναντήθηκα μετά από τρεις μήνες με τη φίλη μου τη Νατάσσα η οποία άθελα της έγινε η αφορμή για το σημερινό postaki.
Είχε κάνει ένα ταξίδι στην Ιταλία και μου έφερε για δώρο ένα πολύ κομψό πακετάκι που περιέχει ένα σετ αλληλογραφίας. Επιστολόχαρτα μικρού μεγέθους και το ασορτί φακελάκι, όλα με διακόσμηση λουλουδιών σε άσπρο, κίτρινο και βιολετί χρώμα. Καθώς το περιεργαζόμουνα όταν γύρισα σπίτι, μου ήρθε στο νου η παλιά μου συλλογή. Θα πρέπει να ήμουν γύρω στα 10 με 11 όταν είχε ξεκινήσει η μόδα με τα φύλλα αλληλογραφίας. Θυμάμαι ότι σχεδόν όλα τα κορίτσια στη γειτονιά ανταλλάσσαμε μετά μανίας ό, τι φύλλο έπεφτε στα χέρια μας. Ξόδευα όλο μου το χαρτζιλίκι στα συνοικιακά χαρτοπωλεία ή ακόμα και στα ψιλικατζίδικα – γενικά όπου μπορούσα να βρω μπλοκ αλληλογραφίας-. Οι μαγαζάτορες μας είχαν καταλάβει κι έφερναν κάθε βδομάδα σχεδόν ό, τι νέο έβρισκαν στην αγορά για τους μικρούς μανιώδεις αγοραστές. Αποταμίευα σαν άλλος Σκρουτζ ό, τι λεφτά μου έδιναν η μαμά, ο μπαμπάς, η γιαγιά για να προμηθευτώ τα πιο ωραία και σπάνια φύλλα προκαλώντας συχνά το θυμό της μητέρας μου που ξόδευα τα λεφτά μου σε τέτοιες χαζομάρες. Εννοείται πως δεν της έδινα καμία σημασία και συνέχιζα ακάθεκτη. Η συλλογή μου είχε καταχωρηθεί σ’ ένα μπλε χρώματος ντοσιέ που είχε παραφουσκώσει και μετά βίας χωρούσε κι άλλα. Ήταν δε χωρισμένη σε τρεις θεματικές ενότητες: τα λουλούδια, οι ερωτευμένοι με τα ηλιοβασιλέματα συνήθως και τα ελαφρώς παιδικά, με ρομαντικές φιγούρες αγοριών και κοριτσιών στυλ Σάρα Κέυ Τα περισσότερα συνοδεύονταν κι απ’ το ασορτί φακελάκι. ( Για τη Σάρα Κέυ είχα ολόκληρο λεύκωμα με αυτοκόλλητα που αγόραζα απ’ την ΕΒΓΑ της γειτονιάς αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο post).
Η τακτική της ανταλλαγής γινόταν λοιπόν ως εξής: Αν είχες δύο ή τρία ίδια φύλλα, τα αντάλλασες με άλλα που είχε κάποιος άλλος κόκ. Αν μάλιστα είχες κάποιο σπάνιο, “χτύπαγες καλύτερη τιμή”. Μπορούσες να διεκδικήσεις περισσότερα του ενός απ’ τον “αντίπαλο” και μάλιστα να διαλέξεις κι αυτά που σου άρεσαν. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια κράτησε αυτή η τρέλλα. Νομίζω δύο με τρία.
Παράλληλα, είχε ξεκινήσει και η μανία με τις χαρτοπετσέτες. Συλλέγαμε χρωματιστές χαρτοπετσέτες με παραστάσεις. Είχα κάμποσες κι απ’ αυτές αλλά τις ξεφορτώθηκα σχετικά σύντομα. Το ντοσιέ όμως με τα φύλλα αλληλογραφίας το διατήρησα και το διέσωσα στο πέρασμα των χρόνων ακόμα κι απ’ τη λαίλαπα μετακομίσεων. Πριν από λίγα χρόνια μ’ έπιασε μια ανεξήγητη τρέλλα και πέταξα τα περισσότερα σε μια προσπάθεια να πείσω τον εαυτό μου ότι πρέπει να ζήσει σε μινιμαλιστικό περιβάλλον και να μην συσωρεύει σαβούρες. Έχω μετανιώσει πικρά. Σαβούρες η παλιά μου συλλογή που με τόσο κόπο και χρήμα απέκτησα;
Ίσως βέβαια, αν δεν με απατά η μνήμη μου να έχει διασωθεί κάτι, αλλά θα είναι στο πατάρι και δυσκολεύομαι ν’ ανέβω μόνη μου και να ψάξω. Μπορεί να το επιχειρήσω το Σαββατοκύριακο.

13 σχόλια:

enteka είπε...

ελπίζω να βρεις :)
μου θύμισες μια τεράστια συλλογή με playmobil που είχα χαρίσει και μετανιώνω έκτοτε...

αλκιμήδη είπε...

Και εγώ μάζευα φύλλα αλληλογραφίας. Εγώ τα πέταξα νωρίς, προς το τέλος της εφηβίας εν μέσω μιας μαυρης-μωβ φρικομεταλλοπεριόδου. Και το αστείο είναι ότι δε χρησιμοποίησα ποτέ ούτε ένα από αυτά τα πολύτιμα. Είχα οικονομήσει ένα τεράστιο μπλοκ με σχετικά εμφανίσιμο γαλάζιο χαρτί και με αυτό αλληλογραφούσα.
Τι μου θύμισες.
Όχι Σάρα Κευ για μένα όμως, Μις Πάττυ και Κάντυ-Κάντυ.

NinaC είπε...

Κάθε κοριτσάκι που σέβεται τον εαυτό του έχει συλλέξει χαρτοπετσέτες και χαρτιά αλληλογραφίας.

Moi aussi

:pppppppp

markos-the-gnostic είπε...

τελικά οι συλλογές έχουν αξία μόνο για την περίοδο που τις μαζεύεις. Εννοείται ότι τις κάνεις για να τις φυλάξεις για πάντα, αλλά τα συναισθήματα είναι ζωντανά μόνο τότε...

Кроткая είπε...

κι έγώ, κι εγώ! αλλα τα χρησιμοποίησα ΟΛΑ!!
και χαρτοπετσετες και καρτ ποσταλ και βεβαια καντυ-καντυ, και σαρα κευ, και hello kitty...
ομορφα παιδικα χρονια!

να τα ψαξεις!

Αλεπού είπε...

@enteka
Τώρα που το λες για να ρωτήσω τον αδερφό μου τι απέγιναν τα playmobils.
@alcimede
@composition doll
@krotkaya
Αχ αυτά τα παλιά φαντάσματα!
@markos
Το ότι τα δικά μου συναισθήματα ξαναζωντάνεψαν και μάλιστα πιο ισχυρά από τότε στη θύμηση της παλιάς συλλογής πώς εξηγείται; Παλιμπαιδισμός ίσως;

Χρήστος Φασούλας είπε...

Στα 5 μάζευα χαρτάκια. Στα 15 σκονάκια. Στα 25 καπάκια. Στα 35 κουτάκια (μπίρες, κατά προτίμηση). Και (τώρα στα) 45... χαπάκια!
Γι' αυτό μάζευε ό,τι γουστάρεις. Όσο αντέχεις :)

Αλεπού είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Χαρτοπόντικας είπε...

Τελικά άλλος έχει το όνομα κι άλλος μαζεύει χαρτιά :)

Αλεπού είπε...

@christos fasoulas

αντέχω ακόμη...

@χαρτοπόντικας

;-)

jojo είπε...

πω πω τι μου θύμησες!!!

Σάρα Κέυ, χαρτοπετσέτες, και χαρτιά αλληλογραφίας ήταν must!

αυτό που εμείς μαζεύαμε επιπλέον ήταν σβυσίματα απο σβύστρες αρωματικές....
τις τρίβαμε πάνω στα μπλε τετράδια και κρατούσαμε σε κουτάκια διάφορα, τα τριμμένα σβυσίματα σε διάφορα χρώματα!

τι ανόητο που μου φαίνεται τώρα αυτό,
αλλά ήταν απίστευτο το τι μαζεύαμε εκείνα τα χρόνια...

δυστυχώς τίποτε απο αυτά δε διεσώθει...

An-Lu είπε...

Κάπου έχω κι εγώ θαμένο το ντοσιέ με τα φύλλα α΄΄ηλογραφίας που αντάλλασα....αχχχχχχχχχχχχ!

Ανώνυμος είπε...

Έκανα και εγώ συλλογή από φύλα αλληλογραφίας και τα έχω ακόμα δεν χρησιμοποίησα ποτέ ούτε ένα θα είναι πάντα στη συλλογή μου για εμένα πάντα έχουν αξία!!!