Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007

Σαν τη Βροχή πριν πέσει


Πόσες φορές μια φωτογραφία μπορεί να είναι περισσότερο αποκαλυπτική απ’ αυτό που φαινομενικά έχει απαθανατίσει;
Πόσες αλήθειες και πόσα ψέμματα κρύβονται πίσω απ’ τα χαμογελαστά πρόσωπα που η πόζα τους αιχμαλωτίστηκε για πάντα στον φακό;
Πόσα μυστικά μπορεί κανείς να ανασύρει ανοίγοντας ένα άλμπουμ ή μια κούτα κρυμμένη σε ντουλάπι, πατάρι, σοφίτα, αποθήκη;
Ποιες ζωές σε περιμένουν να τις αφηγηθείς;

Ο Jonathan Coe, ο μεγάλος αυτός Άγγλος συγγραφέας – δεν λέω τίποτα άλλο για τον Coe, τα βιβλία του μιλάνε από μόνα τους – έστησε ένα φοβερά πρωτότυπο και αριστοτεχνικά δομημένο μυθιστόρημα με κεντρική ηρωίδα μια ηλικιωμένη γυναίκα που αφηγείται τόσο την προσωπική της ιστορία, όσο κι αυτήν της οικογένειας της μέσα από 20 φωτογραφίες.
Δεν χρειάζεται να σας πω εδώ περισσότερα. Όσοι αγοράσουν το βιβλίο, θα έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν σ’ αυτήν τη συγκλονιστική ιστορία μέσα απ’ τη μαγική πένα του Coe.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι πάνω απ’ όλα ο Coe μας "λέει" μεταξύ άλλων και μια μεγάλη αλήθεια. Δεν τη λέει διδακτικά, δεν τη λέει καθόλου, αλλά δεν μπορεί να μην την αισθανθείς, αν φτάσεις αυτό το βιβλίο στο τέλος του.
Οι δεσμοί αίματος είναι υπεύθυνοι για την εξέλιξη των ανθρώπων σε κοινωνικό και σε ατομικό επίπεδο. Δεν είναι όμως αυτοί που υποχρεωτικά σηματοδοτούν την αγάπη και το νοιάξιμο.
Ο Coe κάνει την υπέρβαση να μιλήσει για κατεστραμμένες οικογενειακές σχέσεις και τις συνέπειες τους, αλλά και για ζωές καταδικασμένες σε μια κοινωνική περιθωριοποίηση που δεν τους άφησε παρά με την ελπίδα για δικαίωση και αγάπη σε άλλο τόπο και χρόνο.
"Η ζωή – λέει η ηλικιωμένη ηρωίδα- δεν είναι τίποτα άλλο τελικά από μια στιγμή ανάμεσα σε αντιφάσεις".

ΥΓ1: Στη Μαρίνα, γιατί έγραψε για το νέο βιβλίο του Coe μια βδομάδα πριν κι έτσι έσπευσα να το αγοράσω.
ΥΓ2: Στη φωτογραφία εικονίζεται η Auvergne όπως πιστεύω ότι την είχε στο μυαλό της και η ηρωίδα του Coe.

20 σχόλια:

Кроткая είπε...

μερσί, μερσί Αλεπούδιους!!!

δεν είναι συγκλονιστικό και το τέλος και το επίμετρο? η τελική αποκάλυψη ήταν για μένα, σαν να κατρακυλάω σε γκρεμό, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω.

Κι είναι πολύ οδυνηρό αυτό ακριβώς που λες, ότι η ηρωίδα περιμένει τελικά να έρθει το τέλος για να ξανβρεί την χαμένη της ευτυχία.

Πόσες κατεστραμμένες οικογενειακές σχέσεις δεν ευθύνονται για οικογενειακά δράματα...

Ο Coe και η Τριανταφύλλου είναι δύο συγγραφείς που πλέον αγοράζω με κλειστά μάτια. Μόλις βγει καινούριο βιβλίο τους, το παίρνω χωρίς να ξέρω τι πραγματεύεται.

Кроткая είπε...

κι εγώ έτσι την φανταζόμουν την Auvergne της Rosamund, της Rebecca και της Thea...
:)

Ανώνυμος είπε...

!!!

Καλά, μιλάμε για τρελά παράλληλες ζωές.

Το τέλειωσα χθες βράδυ. Νύχτα για να είμαι ακριβής. Απλά απολαυστικός, για τον τρόπο που στήνει χαρακτήρες και ιστορία, για τον τρόπο που παίζει με την προ-οικονομία και τις ανατροπές, για το διακριτικό και πανταχού παρόν χιούμορ, για όλα.

Κι ο τίτλος του βιβλίου απλά υπέροχος. :^)

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να ναι εκπληκτικό βιβλίο τελικά!!

Καλησπέρα! :)

Кроткая είπε...

Μπαμπάκης και Αλεπού μου οφείλουν τα τρελά εύσημα και τις τρελές ευχαριστίες και τα τρελά κεράσματα για τις στιγμές απόλαυσης που τους προσέφερα, έτσι?

έλα, για να αρχίζουμε και με τα credits! άντε, άντε!

Ανώνυμος είπε...

@krotkaya1
Κι εγώ την ίδια αίσθηση είχα. Χάρηκα όμως γι' αυτό που οραματίστηκε η Rosamund...
@krotkaya 2
Τώρα περιττό να σου πω ότι έβαλα στόχο την Auvergne.
@mpampakis
Τώρα που αποκαλυφθήκαμε, να δούμε τι θα τάξουμε στην Βρυξελιώτισσα... ;)
@ρενάτα
Είναι. Στο συστήνουμε ανεπιφύλακτα. :)
@krotkaya 3
Παίζει να μαγειρέψω εγώ και να προτείνει τα κρασιά ο Μπαμπάκης. Και υπόσχομαι όχι άλλες σεμπρεβίβες ;)

Кроткая είπε...

ειδικά για το όχι άλλες σεμπρεβίβες, νιώθω πολύ καθησυχασμένη!!

:ΡΡΡΡ

Ανώνυμος είπε...

Κροτίδι, τι λες για μερικές Σαρδέλλες ακόμη; ;^)

o είπε...

πάω να το πάρω.
( μεταξύ μας - πάω να πάρω τηλέφωνο τον καλό μου να μου το φέρει)

ζήλεψα.
έσκασα.

και οι τρεις προλάβατε;;;


Καλημερούδια αλεπού μου!

o είπε...

αν μαγειρέψεις εσύ και να προτείνει τα κρασιά ο μπαμπάκης;;;

(αυτοπροσκαλούμαι!!!)

επίσης μια σεμπρεβίβα πολύ θα την ήθελα εγώ :)))

Αλεπού είπε...

@krotkaya
Σιγά μην δεν ένιωθες! Σκατόπαιδο;)
@mpampakis
Μιαμ, μιαμ, καλή ιδέα!
@ελένη1
Καλημερούδια Ελένη μου! Περιμένουμε εντυπώσεις απ' το διάβασμα.
@ελένη2
Εννοείται ότι σε καλούμε κι εμείς.
Κι όσο για τη σεμπρεβίβα, κάτι θα κάνουμε ;)

Кроткая είπε...

Μπαμπάκη, ΟΧΙ!
αυτή τη φορά θα πάμε στο δίπλα!
στο butcher's house!

και ΧΩΡΙΣ σεμπρεβίβες!

Кроткая είπε...

τι είναι αυτά τα καρναβαλίστικα που εμφανίστηκαν κάτω από το ποστ?

Αλεπού είπε...

@krotkaya
Δεν είναι δική μου ευθύνη if you know what I mean.
Είναι πάντως bookmark και σημαίνει ότι αν σου αρέσει αυτό που διάβασες το κάνεις mark. Αυτά :)

NinaC είπε...

ΕΓΩ δεν το αγοράζω, γιατι ΕΜΕΝΑ θα μου το κάνουν δώρο για τη γιορτή μου,ε;;

Ε, ΛΕΩ;;;;

Αλεπού είπε...

@composition doll
Αυτό και κάτι άλλο που υποπτεύομαι ότι σου άρεσε :)

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Απ τη θεματική που χρησιμοποιεί υποπτεύομαι ότι κάνει ένα βηματάκι οπισθοχώρησης. Τα προηγούμενα βιβλία του ήταν πολύ φεύγα.
Μπορεί και να σφάλω... Θα δοκιμάσω το γλυκό και θα επανέλθω

Kapetanios είπε...

"Η ζωή – λέει η ηλικιωμένη ηρωίδα- δεν είναι τίποτα άλλο τελικά από μια στιγμή ανάμεσα σε αντιφάσεις..."

...που αιχμαλωτίζοντας την -την στιγμή-με μια φωτογραφία, έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου να την μνημονεύεις.
Καλησπέρα.

Αλεπού είπε...

@vita mi barouak
Για δοκίμασε και πες μου. :)
@kapetanios
Καλησπέρα και σε σένα και καλωσήρθες :)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.