Δευτέρα, Μαρτίου 16, 2009

Nojoud Ali: Μια δεκάχρονη διαζευγμένη!

Η Nojoud Ali είναι ένα κορίτσι 10πλην, 10 συν. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρει την ακριβή χρονολογία της γέννησης της. Στο χωριό που γεννήθηκε, στο Khardji της Υεμένης, δεν υπάρχουν ληξιαρχεία και τα παιδιά δεν δηλώνονται πουθενά. Η μητέρα της, θυμάται αμυδρά τις χρονιές ή τους μήνες που γέννησε τα 11 παιδιά της, σύμφωνα με τις εναλλαγές των εποχών, τις μετακομίσεις της οικογένειας, τους γάμους των συγγενών…

Η Nojoud κατέχει σήμερα δύο παγκόσμια ρεκόρ. Είναι η πιο νέα διαζευγμένη στον κόσμο και το μοναδικό παιδί που βραβεύτηκε ως «Γυναίκα της χρονιάς», τον Νοέμβριο του 2008 στη Νέα Υόρκη. Η μικρή Nojoud παρέλαβε το βραβείο της ανάμεσα σε άλλες διασημότητες, όπως τις Nicole Kidman, Condoleezza Rice, Hillary Clinton…

Πριν από έναν χρόνο, τον Απρίλιο του 2008, η Nojoud αντί να πάει στον φούρνο και ν’ αγοράσει ψωμί, ανέβηκε στο λεωφορείο και πήγε στο δικαστήριο. Απαίτησε να δει έναν δικαστή οπωσδήποτε και τελικά, μετά από ώρες αναμονής στάθηκε ενώπιον ενός- ευτυχώς μετριοπαθούς δικαστή-και προς μεγάλη του έκπληξη ζήτησε διαζύγιο!

Η Nojoud βρέθηκε παντρεμένη ύστερα από συμφωνία που έκανε ο πατέρας της μ’ έναν 30χρονο συγχωριανό. Στην Υεμένη, αυτό είναι σύνηθες φαινόμενο. Υποτίθεται ότι ισχύει ο νόμος των 15 ετών ως ηλικία που μπορεί να παντρευτεί ένα κορίτσι, αλλά συμβαίνουν παρατυπίες. Οι γονείς αναγκάζονται να παντρέψουν τα κορίτσια τους ακόμα και σε τρυφερές ηλικίες προκειμένου να μειώσουν τα στόματα που έχουν να θρέψουν.
Η θρησκεία εξάλλου συνηγορεί μ’ αυτό το κοσμικό έθιμο αφού ο προφήτης Μωάμεθ παντρεύτηκε την 9 χρονη Aisha, όπως αναφέρεται στο Κοράνι κι αυτό είναι ένδειξη ενός ευτυχισμένου γάμου!!!Ο πατέρας της Nojoud κάνει συμφωνία με τον μελλοντικό του γαμπρό να μην αγγίξει τη Nojoud μέχρι να περάσει ένας χρόνος από την πρώτη έμμηνο ρύση της.
Εκείνος φυσικά δεν το σέβεται, όπως άλλωστε και η πλειονότητα των ανδρών σε γάμους με ανήλικα κορίτσια.
Η Nojoud παντρεύεται εν μια νυκτί, εγκαταλείπει το σχολείο της και υποχρεώνεται στη μαύρη ενδυμασία που αφήνει ακάλυπτα μόνο τα μάτια της, αφού ως παντρεμένη γυναίκα(sic) δεν επιτρέπεται ν’ αφήσει να δει άλλος άντρας πλην του νόμιμου συζύγου το πρόσωπό της. Υποχρεώνεται ν’ αφήσει την οικογένεια και το σπίτι της, να στερηθεί τις χαρές της παιδικής ηλικίας της – που άλλωστε λίγο γνώρισε ζώντας στη φτώχεια – και ν’ ακολουθήσει έναν άγνωστο στο σπίτι του στο χωριό.

Η πρώτη νύχτα του γάμου είναι οδυνηρή. Όχι μόνο κακοποιείται σεξουαλικά αλλά αυτό γίνεται κάθε βράδυ και συνοδεύεται από ξύλο αφού η μικρή επιμένει ν’ αντιστέκεται. Ο σύζυγος μάλιστα ενθαρρύνεται από τη μητέρα του που βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο και δεν δείχνει ίχνος συμπόνιας στο παιδί, να συνεχίσει να τη χτυπάει για να τη συμμορφώσει!!!
Τις υπόλοιπες ώρες της μέρας, η Nojoud εκτελεί χρέη υπηρέτριας, αφού συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού και στη φροντίδα των ζώων.

Αυτό το πλασματάκι πάντως είναι προικισμένο με θέληση και αποφασιστικότητα κι ενώ όλοι γύρω της την συμβουλεύουν να σωπάσει και να υπακούσει τον άντρα της, όπως όλες οι άλλες γυναίκες, εκείνη αποφασίζει να διεκδικήσει την ελευθερία της και να στρώσει το έδαφος για δικαιοσύνη απέναντι και στα άλλα κορίτσια – θύματα.

Η Nojoud σήμερα ονειρεύεται να τελειώσει το σχολείο και να γίνει δικηγόρος. Συνεχίζει να μένει με τους γονείς της μην έχοντας άλλη επιλογή κι ελπίζει σε ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο
Εξακολουθούν να την στηρίζουν η Shada Nasser, η μαχητική δικηγόρος που ανέλαβε την υπόθεση του διαζυγίου της, ο δημοσιογράφος Hamed Thabet από τους Yemen Times, πλήθος γυναικείων και ανθρωπιστικών οργανώσεων και η δημοσιογράφος Delphine Minoui, μια γυναίκα ιδιαιτέρως ευαισθητοποιημένη στα ζητήματα της γυναικείας καταπίεσης στις ισλαμικές χώρες. Η Delphine Minoui ανέλαβε να γράψει το βιβλίο: « Moi Nojoud, 10 ans, divorcee», μια συγκλονιστική μαρτυρία που σου σπαράζει την καρδιά, σε θυμώνει και σε πληροφορεί για τις αγριότητες που υφίσταται ο γυναικείος πληθυσμός σε κάποιες γωνιές του πλανήτη.
Τα έσοδα απ’ τις πωλήσεις του βιβλίου θα χρηματοδοτήσουν τις μελλοντικές σπουδές της Nojoud.Η μικρή Nojoud είναι ευτυχισμένη που συνεχίζει το σχολείο. Ζητάει μαρκαδόρους απ’ όσους την επισκέπτονται κι επαναλαμβάνει πάντα την ίδια ζωγραφιά, ένα πολύχρωμο κτίριο που μοιάζει με σπίτι. «Είναι το σπίτι της ευτυχίας», εξομολογείται, «εκεί που τα μικρά κορίτσια είναι ευτυχισμένα».

12 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Θυμό πολύ ένιωσα διαβάζοντάς το για τους άντρες που την έκαναν πάσα ο ένας στον άλλο , μια μάζα κρέας, πατέρα και σύζυγο.
Τη χάρηκα όμως για το θάρρος της την μικρή .


Δυστυχώς δε θα ΄ναι η τελευταία! :(

Кроткая είπε...

το διαβάζουμε, το διαβάζουμε.

lemon είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ γιαυτο το ποστ :)

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς (όπως λέει και η renata , δεν θα είναι η τελευταία και ... δυστυχώς πάλι , δεν πρέπει να πας τόσο μακρυά (στην Υεμένη) για να ακούσεις παρόμοιες ιστορίες .
Μου θύμισες ένα σχετικό πρόσφατο ποστ μου , που δυστυχώς είναι απόλυτα αληθινό : (Δεν ξέρω αν δουλέψει το link)
silia.wordpress.com/2009/02/21 (ΙΕΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ VS ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ)
------------------------
Και κάτι άλλο : εκτός από την δυστυχία αυτού του μικρού παιδιού , ... κινδυνεύει κιόλας , από ακραία στοιχεία , που δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτού του είδους την δημοσιότητα ....
Χίλιες φορές "δυστυχώς" .

Αλεπού είπε...

@renata
Δυστυχώς δεν θα' ναι η τελευταία, έχεις δίκιο.
Μέσα στο βιβλίο αναφέρεται κάπου το παράδειγμα ενός ανάλογου γάμου στη Σαουδική Αραβία. Η νύφη ήταν 9χρ. Λίγο καιρό μετά τον γάμο πέθανε κι οι γονείς της απολογήθηκαν(!!!) στον γαμπρό για το "σκάρτο εμπόρευμα". Έτσι, του πάσαραν την μικρότερη κόρη τους...
@krotkaya
Το ξέρω :)
@lemon
Κι εγώ ευχαριστώ εσένα που το διάβασες :)
@silia
έχεις απόλυτο δίκιο για τα ακραία στοιχεία που κακοβλέπουν ό,τι έχει γίνει. Σκέφτομαι πόσο πιθανό είναι να πάρει εκδίκηση η οικογένεια του πρώην συζύγου ας πούμε. Η μικρή είναι εύκολος στόχος ζώντας ακόμα εκεί.

markos-the-gnostic είπε...

πόσο χαίρομαι για τη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά όλες αυτές οι χώρες μου φαίνονται σαν ειδικά φτιαγμένες κολάσεις για το ανθρώπινο είδος και κυρίως το γυνακείο πληθυσμό, σαμ ένας τόπος αδιάλειπτων βασανιστηρίων. ίσως μια λύση είναι η πλήρης διαοπή σχέσεων μ αυτές τις χώρες

Ανώνυμος είπε...

Αλεπού μας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή. Το μικρό θησαυρό με το υλικό που προέκυψε από το αφιέρωμα (blog posts, εκπομπές, video, εικόνες, αφίσες κ.α. + την εκπομπή σου!!!) θα τον βρεις μαζεμένο εδώ http://www.radiobubble.gr/blog/hatzidakis-tribute-day/3759
Δε θα συνηθίσουμε ποτέ!

ellinida είπε...

Ας ελπίσουμε ότι η δημοσιότητα θα την προστατεύσει. Κι' εγώ σ' ευχαριστώ.:)

Αλεπού είπε...

@markos
Δεν συμφωνώ καθόλου μ' αυτό που λες για διακοπή σχέσεων. Η λύση- αν υπάρχει- δεν είναι βέβαια να κλείσουμε μάτια κι αυτιά.
Άσε που κι εμείς των τάχα μου πολιτισμένων χωρών, βασανίζουμε συνέχεια ανθρώπους (δες το πρόσφατο παράδειγμα με την Κατερίνα Γκουλιώνη
@ellinida
Ναι, ας ελπίσουμε!

markos-the-gnostic είπε...

δεν συμφωνώ
η διαφορά των πολιτιστικών standrards μεταξύ του Δυτικού πολτιτισμού που έχει βασιστεί στην ελληνική ορθολογική σκέψη και τον Διαφωτισμό είναι ΧΑΟΤΙΚΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Πιστεύεις ότι έχουμε καμιά σχέση με τις χώρες, όπους το πρώτο τους ζητούμενο είναι η κλειτοριδεκτομή και όπου η χαρά των ανδρών το καλοκαίρι είναι να χαίρονται τον ήλιο στις παραλίες με το μαγιό τους και δίπλα η γυναίκα (ή γυναίκες) τους μέσα σε μια μάυτη μπούργκα να είναι ποτάμι μες στον ιδρώτα και να κουβαλάνε τα συμπράκαλα και να βαστάνε και στην αγκαλιά 2-3 μωρά. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΚΟΙΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΧΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΔΙΑΣΤΡΑΦΕΙ

Αλεπού είπε...

@markos
Δεν αμφισβητώ καθόλου αυτό που λες για την άνιση, άδικη και βάρβαρη μεταχείριση των γυναικών σ' αυτούς τους πολιτισμούς. Άλλωστε, αν δεν το πίστευα αυτό, δεν θα είχα λόγο να γράψω το ποστ. Δεν συμφωνώ όμως μ' αυτό που έγραψες για διακοπή σχέσων. Δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτισμούς- μιάσματα, αλλά με ανθρώπους που βασανίζουν άλλους ανθρώπους. Και βέβαια, οι κτηνωδίες συμβαίνουν δυστυχώς και στην πολιτισμένη Δύση με την ορθολογική σκέψη. Μην πάμε πολύ μακριά. Ο Μπους έκανε πόλεμο στο Αφγανιστάν και το Ιράκ για να "ξορκίσει" τα κακά του Ισλάμ, αλλά κυκλοφόρησαν πολλά βίντεο ντροπής για τα βασανιστήρια που έκαναν Αμερικάνοι σε αθώους ανθρώπους.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.