Ευτυχώς που η Νίνα με κάλεσε σ' αυτό το ωραίο παιχνιδάκι κι έτσι βγήκα απ' την εσωστρέφεια των Άγιων ημερών.
Μ' αρέσει να γράφω. Πάντα μου άρεσε και παρόλο που οι υπολογιστές έχουν εισβάλει για τα καλά στη ζωή μας, η επαφή με τα παραδοσιακά μέσα γραφής εξακολουθεί να με συγκινεί. Αυτό γράφτηκε πριν από 5 χρόνια περίπου και είναι η μετάφραση (δική μου παρακαλώ) ενός ποιήματος του Carl Sandberg (Δεν πρόφτασα να βρω και το πρωτότυπο κι έτσι αρκεστείτε στη μετάφραση μου).
Όλα τα παραπάνω λοιπόν χάριν του http://autographcollectors.blogspot.com/.
UPDATE: Ούπς! Ξέχασα να προσκαλέσω. Καλώ λοιπόν για τα ιδιόγραφα τους:
renata
vita mi barouak
markos the gnostic
ellinida
an-lu
10 σχόλια:
Όμορφο ποίημα και τι ωραίος γραφικός χαρακτήρας!!
Ο δικός μου τώρα πια λόγω του ότι ξεσυνήθισα-λόγω υπολ/στή- και τον απλοποίησα-χωρίς πολλές φιοριτούρες- λόγω μαθητών χάλασε .
Ευχαριστώ για την πρόσκληση! Αύριο! ;)
Σιγά-σιγά κι εγώ...θα υποκύψω!
Υπέροχο, νέα μου!!!
Πολύ όμορφο, αλεπού!
:)
Το πρόσθεσα ήδη στη συλλογή, σ' ευχαριστούμε!!!
:) :) :)
@renata
Αλήθεια, σ' αρέσειο γραφικός μου χαρακτήρας; Ευχαριστώ! Εγώ νόμιζα ότι είναι χάλια. :)
@an-lu
Άντε λοιπόν! Περιμένω εναγωνίως!
@ninac
:)))))))))
@autographcollectors
Κι εγώ σας ευχαριστώ :)
φανταστικό ποίημα - δεν πιστεύω ότι αυτά είναι τα γράμματα σου
@markos the gnostic
Κι όμως είναι!
Πολύ ωραίο ήταν!
:))
@stefy
έστω και καθυστερημένα, σ' ευχαριστώ :)
Δημοσίευση σχολίου