Δευτέρα, Ιουνίου 05, 2006

Άνευ σχολίων...

- Τον Μάρτιο του 1944, στη Νότια Καρολίνα των ΗΠΑ, ο 14χρονος Τζορτζ Στίνι δολοφόνησε δύο κορίτσια 8 και 11 ετών, ενώ έγινε ο νεαρότερος θανατοποινίτης, που εκτελέσθηκε στην ιστορία της χώρας, λίγους μήνες αργότερα.
- Το 1968, η 10χρονη Μαίρη Μπελ καταδικάσθηκε για τον στραγγαλισμό δύο αγοριών, τριών και τεσσάρων ετών. Οταν η αστυνομία ανακάλυψε τα πτώματα δύο ημέρες αργότερα, η μητέρα της Μαίρης τη ρώτησε γιατί το έκανε. Η μικρή απάντησε «γιατί ήθελα να τους δω σε φέρετρα». Η Μαίρη καταδικάσθηκε σε ανθρωποκτονία από αμέλεια και αποφυλακίσθηκε το 1980.
- Toν Φεβρουάριο του 1993, δύο δεκάχρονα αγόρια παρέσυραν τον Τζέιμι Μπάλτζερ, τριών ετών, από εμπορικό κέντρο του Λίβερπουλ της Αγγλίας, τον χτύπησαν μέχρι θανάτου και εγκατέλειψαν το σώμα του στις γραμμές του τρένου, ώστε οι αρχές να νομίσουν ότι είχε χτυπηθεί από διερχόμενο συρμό. Η υπόθεση διαλευκάνθηκε χάρη στις εικόνες, που είχαν καταγράψει οι κάμερες ασφαλείας του εμπορικού κέντρου.
- Στις 24 Μαρτίου 1998, δύο αγόρια, 11 και 13 ετών, εισήλθαν στο γυμνάσιο του Τζόουνσμπορο του Αρκάνσας, άνοιξαν πυρ με στρατιωτικές καραμπίνες και σκότωσαν τέσσερις συμμαθήτριές τους.
- Το 1999, ο 12χρονος Λάιονελ Τέιτ από τη Φλόριντα, έδειρε μέχρι θανάτου την 4χρονη Τίφανι για να «μιμηθεί τους παλαιστές της τηλεόρασης», όπως είπε στην απολογία του.
- Το 2000, ο εξάχρονος Ντέντρικ Οουενς έφερε το όπλο του πατέρα του στο δημοτικό σχολείο του Μίσιγκαν και σκότωσε τη συμμαθήτριά του Κάιλα Ρόουλαντ φωνάζοντας: «Δεν σε συμπαθώ!».

5 σχόλια:

artfarted είπε...

Άντε ντε, πείτε ότι ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά! Πείτε ότι για ΟΛΑ είναι υπεύθυνοι οι γονείς, το σχολείο, η... κοινωνία. Αν ήταν έτσι, οι περισσότεροι θα είμασταν τώρα ή νεκροί ή στη φυλακή ή καταζητούμενοι.

Like it or not, ένα ποσοστό ανθρώπων ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ εύφοροι στο έγκλημα.

Και η πολιτική ορθότητα: "επιθετική συμπεριφορά" (στο σχολείο, στο σπίτι, κλπ). Όταν λοιπόν ένα παιδάκι προκαλέσει λουτρό αίματος δεν είναι εγκληματίας. Απλά το πουλάκι μου επέδειξε επιθετική συμπεριφορά!

Είναι παιδιά, ναι. Έχουν το ακαταλόγιστο, ναι, αλλά όχι το απόλυτο ακαταλόγιστο. Ξέρουν τι είναι πόνος, ξέρουν ότι όταν τρέχει αίμα είναι κακό. Ξέρουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου, δεν την ξέρουν;

Χαρτοπόντικας είπε...

Να ένα σήριαλ του οποίου δεν θαθελα επ' ουδενί να δω τα επόμενα επεισόδια, παρότι άρχισαν να προβάλονται σε τοπικό σταθμό

Αλεπού είπε...

Φίλε artfarted,

Καταρχήν ευχαριστώ για την επίσκεψη. Ελπίζω να σου αρέσει και να μας ξανάρθεις( σε πιο ευχάριστο θέμα αυτή τη φορά).
Σχετικά με το σχόλιο σου, καταλαβαίνω την οργή σου αλλά δεν φταίνε μόνο ή οι μεν ή οι δε. Η γενίκευση σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις δεν βοηθάει.Κι όσο για τη διαφορά ζωής και θανάτου, δεν ξέρω από ποια ηλικία και μετά ένα παιδί είναι σε θέση να την συνειδητοποιήσει και να καταλάβει ότι μπορεί και να την προκαλέσει.

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

Μακάβριος κατάλογος πράγματι. Αναρωτήθηκα μετά αν οι αριθμοί της ηλικίας ή τα ρήματα θανάτου ήταν η επίφαση του μακάβριου. Απέφυγα όλον αυτόν τον καιρό να ασχοληθώ με το θέμα ίσως γιατί έχω παιδιά και ΄"κινδύνευα" από κατακλυσμιαία συναισθήματα. Το κείμενο σου , και ο Νίκος δεν με άφησαν και καλά έκαναν να μην ασχοληθώ με το θέμα.

Ανώνυμος είπε...

What a great site answering services lopid and zocor gila river fishing outfitters