Ο "Μικρός Πρίγκηπας" των Δρόμων Ζωής.

Ήδη νιώθω άσχημα που δεν πήγα στη γιορτή της σούπας. Μαζεύτηκαν πολλά τούτη την Άνοιξη και ο χρόνος είναι ελάχιστος. Τα σκεφτόμουν όμως αυτά τα γελαστά πιτσιρίκια και τα μεγαλύτερα το Σάββατο στις 17 Μαϊου. Κι ένιωθα σαν να ήμουνα εκεί; Πιάνεται;

Κι ήλπιζα να μπορώ να τα δω τουλάχιστον στη θεατρική τους προσπάθεια. Το ήθελα πολύ, αλλά όταν έλαβα την πρόσκληση και είδα την ημερομηνία, πάλι συννέφιασα μέσα μου. Την ώρα που θα ξεκινάνε το μαγικό ταξίδι τους στον κόσμο του "Μικρού Πρίγκηπα" εγώ θα είμαι αλλού. Κι έτσι, θα μείνω πάλι με τη σκέψη.

Ελπίζω να πάτε τόσοι που να γεμίσει η Πειραιώς με κόσμο και να μην χωράει το θεάτρο και ν' αναγκαστούνε να παίξουνε πάλι. ( ό, τι με συμφέρει λέω )

Καλή επιτυχία μέσα απ' την καρδιά μου.

Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ

Παιδιά, merde! (θεατρικός όρος που αλά γαλλικά και σε εντελώς ελεύθερη απόδοση εύχεται "καλή επιτυχία" )

" Η γενιά των 700 ευρώ".

Χτες το βράδυ προβλήθηκε απ' το κρατικό κανάλι, η πολυσυζητημένη εκπομπή του Στέλιου Κούλογλου στη "Θεματική βραδιά" με θέμα την γενιά των 700 ευρώ.

'Ηδη απ' την περασμένη εβδομάδα είναι γνωστό ότι η ΕΡΤ με απόφαση του προέδρου της δεν επιθυμεί τη συνέχιση των εκπομπών του Στέλιου Κούλογλου "Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα" και "Θεματική βραδιά". Ειπώθηκε μεταξύ άλλων, ότι ο βασικός λόγος υπήρξε η δυσαρέσκεια του κρατικού καναλιού για την επίμαχη εκπομπή της γενιάς των 700 ευρώ που η προβολή της θα είχε ως συνέπεια ενδεχόμενη κυβερνητική δυσαρέσκεια...

Παρακολούθησα χτες την εκπομπή, όχι από περιέργεια για το πώς τα βγάζουν πέρα κάποιοι συνάνθρωποι μας με 700 ευρώ, αλλά επειδή ανήκω σ' αυτήν τη γενιά. Δεν έχει σημασία αν βγάζω περισσότερα από 700 ευρώ, δεν θα είχε σημασία ακόμα κι αν ο μισθός μου συνοδευόταν από κάποια επιπλέον μηδενικά το μήνα- τουλάχιστον στον προσωπικό μου κώδικα συνείδησης. Το γεγονός ότι ανήκω στην ίδια γενιά μ' αυτούς τους ανθρώπους με ευαισθητοποιεί έτσι ώστε να μην μένω αδιάφορη σ' αυτό το "φαινόμενο των καιρών".

Το θλιβερό για μένα, πέραν της ίδιας της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας δεν είναι ούτε η αναμενόμενη δυσαρέσκεια του κρατικού καναλιού, ούτε η επιλογή να προβάλλουν την εκπομπή την ώρα που στο διπλανό κρατικό κανάλι μετέδιδαν το κιτσάτο σόου της Eurovision. Το θλιβερό δεν είναι ούτε καν το ότι το αυτί της κυβέρνησης δεν ιδρώνει- κι αυτό είναι αναμενόμενο!

Το πιο θλιβερό είναι ότι υπάρχουν νέα παιδιά εκεί γύρω στα 30- της ίδιας γενιάς δηλαδή ηλικιακά- που σήμερα μιλούσαν για την Eurovision με αγωνία κιόλας για τον τελικό του Σαββάτου...

Το πολύ ενδιαφέρον μπλογκ για τη γενιά των 700 ευρώ είναι εδώ

Τα τριγενή και τα δικατάληκτα!

Τα θυμάται κανείς αυτά τα έρημα τριγενή και δικατάληκτα ή μιλάω άγνωστη γλώσσα; Κι αν ακόμα δεν ξέρει κάποιος που πήγε σχολείο ότι η γραμματική τα έχει ονομάσει έτσι, δεν μπορεί τουλάχιστον να τα αναγνωρίζει και να μην τα τραυματίζει;
Εδώ και λίγα χρόνια γίνομαι μάρτυρας της συχνής, συχνότατης κακομεταχείρισης του "διαφανούς" . Το τι "το διαφανή" και "του διαφανή" έχω ακούσει, δεν περιγράφεται!
Τόσο που σε λίγο θα αρχίσω ν' αναρωτιέμαι μήπως εγώ θυμάμαι άλλα αντ' άλλων απ' το σχολείο κι ο "σοφός" λαός που ορθώς ομιλεί εις άπταιστον προφορικήν τα λέει σωστά!
Αυτό όμως που πραγματικά με αποτέλειωσε ήταν ο βιασμός του ωραιότατου επιθέτου ο/η υπεριώδης, το υπεριώδες.
Ραδιοφωνική διαφήμιση λοιπόν γνωστής και μεγάλης εταιρείας καλλυντικών, μας προτρέπει να αγοράσουμε τη συγκεκριμένη αντιηλιακή κρέμα γιατί "η υπεριώδη" ακτινοβολία σκοτώνει!!!
Και να' λεγα ότι είναι τόσο άγνωστη λέξη αυτή η υπεριώδης; Καραμέλα έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Μα καλά, κανείς δεν βρέθηκε να προσέξει το λάθος; Ούτε απ' την εταιρεία καλλυντικών, ή τη διαφημιστική και τους ανθρώπους με τους παχυλούς μισθούς (η σπόντα για το δυσανάλογο σχεδόν πάντα μόρφωσης-οικονομικών απολαβών), ούτε απ' τα ραδιόφωνα που αγόρασαν και εκπέμπουν τη διαφήμιση;

Ιδιόγραφον!

Ευτυχώς που η Νίνα με κάλεσε σ' αυτό το ωραίο παιχνιδάκι κι έτσι βγήκα απ' την εσωστρέφεια των Άγιων ημερών.

Μ' αρέσει να γράφω. Πάντα μου άρεσε και παρόλο που οι υπολογιστές έχουν εισβάλει για τα καλά στη ζωή μας, η επαφή με τα παραδοσιακά μέσα γραφής εξακολουθεί να με συγκινεί. Αυτό γράφτηκε πριν από 5 χρόνια περίπου και είναι η μετάφραση (δική μου παρακαλώ) ενός ποιήματος του Carl Sandberg (Δεν πρόφτασα να βρω και το πρωτότυπο κι έτσι αρκεστείτε στη μετάφραση μου).

Όλα τα παραπάνω λοιπόν χάριν του http://autographcollectors.blogspot.com/.

UPDATE: Ούπς! Ξέχασα να προσκαλέσω. Καλώ λοιπόν για τα ιδιόγραφα τους:
renata
vita mi barouak
markos the gnostic
ellinida
an-lu