Καταρχήν, χιόνισε πολύ!!! Αλλά πάρα πολύ!!! και σε σημείο που αγωνιούσα μήπως και δεν πετάξει το αεροπλάνο. Μετά από μια εξαιρετική πτήση (που σημειωτέον το τελευταίο της μισάωρο το απόλαυσα απ' το πιλοτήριο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...) πάνω απ' τις κάτασπρες Άλπεις, προσγειωθήκαμε σ' ένα κατάλευκο Παρίσι όπου στο αεροδρόμιο έριχναν αλάτι για να κατέβουν οι επιβάτες.
Καταρχήν, να διευκρινήσω ότι ένα πρόβλημα οργάνωσης το έχουν οι Παριζιάνοι κι αυτό δεν είναι δική μου διαπίστωση, αλλά διαβεβαίωση φίλης ελληνογαλλίδας που ζει εκεί και ξέρει τι γίνεται. Το βασικό τους θέμα είναι ότι δεν είναι συνηθισμένοι στο χιόνι κι ως εκ τούτου η πόλη είναι κάπως παραλυμένη. Φανταστείτε τώρα να χιονίζει και να έχουν σταματήσει όλα τα μέσα συγκοινωνίας, ενώ οι ταξιτζήδες να το έχουν κλείσει το μαγαζί. Ε, όλος ο κόσμος περπατούσε στους δρόμους και δεν ήταν καθόλου ευχάριστο.
Στο αεροδρόμιο, τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων για το τρένο είναι έτσι κουρδισμένα που δέχονται ή κάρτα ή κέρματα. Οπότε, αν δεν θες να βάλεις κάρτα ή δεν έχεις έτσι πρόχειρα 8 ευρώ σε κέρματα, πρέπει να στηθείς σε μια ατέλιεωτη ουρά για να εξυπηρετηθείς από τον ένα και μοναδικό υπάλληλο που καθόλου δεν βιάζεται και που θυμίζει λίγο και δημόσιο υπάλληλο της γνωστής μας ψωροκώσταινας...
1) τη μεγάλη αναδρομική έκθεση του Monet στο Grand Palais. Παραβλέπω το γεγονός της αναμονής στην ουρά για 2 ώρες έξω στο κρύο και τον χιονιά επειδή τα ηλεκτρονικά εισιτήρια είχαν εξαντληθεί. Κάνω τα στραβά μάτια στο ακατανόητο για μένα να μην δέχεται το μουσείο να προαγοράσεις εισιτήρια. Όταν κάποτε φτάσαμε στο ταμείο, ρωτήσαμε αν μπορούσαμε ν' αγοράσουμε εισιτήρια για τους φίλους μας που θα ερχόντουσαν απ' τις γειτονικές Βρυξέλλες την επόμενη μέρα ειδικά για την έκθεση και θα ήταν κρίμα να φάνε κι αυτοί τόσο στήσιμο στην ουρά. Μας απάντησαν ένα ωραιότατο ΟΧΙ που πολύ με θύμωσε. Δεν είναι δυνατόν τόσο μεγάλα μουσεία να μην έχουν ένα πιο αποτελεσματικό σύστημα εξυπηρέτησης και ειδικά κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Ωστόσο, χαίρομαι που είδα μια τόσο καλοστημένη έκθεση και που απέκτησα μια ολοκληρωμένη εικόνα απ' τα διάσημα αλλά και τα λιγότερο γνωστά έργα που δημιούργησε στον πολύχρονο βίο του ο μεγάλος ιμπρεσιονιστής. Εντάξει, είχα και καλό προσωπικό guide, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι το μουσείο είχε κάνει καταπληκτική δουλειά συγκεντρώνοντας όλους αυτούς τους πίνακες από διάφορα μέρη του κόσμου.2) τα ωραία φαγάκια στο "Le Pot-Potin De L' été" με την Ελένη, στο "Le Trumilou"με τον Νίκο και στο " Le Cap" με τον Νίκο, τον Bernard και τη Veronique. Μιαμ, μιαμ!!!
8 σχόλια:
Θέλω και εγώωωωωωωωωωωωωωωωω :)
Ειδικά στο Shakespeare and Company...βόλτες στα μουσεία και στους δρόμους!!!
χε χε χε! :)
Δεν έχουμε βρεθεί ποτέσ ε πόλη από Λ-, οπότε για να οργανωθούμε! :)
ΖΟΥΛΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ! (εκτονώθηκα)
Κυρίως για την έκθεση αλλά και για το Παρισάκι.
Η μικρή γυρίστρω (Κροτ) δεν έχασε ευκαιρία βλέπω για βόλτα. :P
Μπράβοοοο βρε. Πάντα έτσι όμορφα. ;)
@Roadartist
Το Shakespeare and Company είναι τέλειο!!! Μικρά δωματιάκια τίγκα στα βιβλία. Η χαρά του βιβλιοφάγου
@Krotkaya
Χμ! 2 πόλεις από Λ μου έρχονται έτσι πρόχειρα στο μυαλό. Στη μία δεν έχω πάει, νομίζω ούτε κι εσείς(δεν είμαι σίγουρη) και δεν πάει και τρένο από το χωριό...
@renata
Ευχαριστούμε!!! Η έκθεση ήταν ωραία, αλλά το "δαγκώσαμε απ' το κρύο. Μπρρρρρρρρρρρρρ"
"6) το απόγευμα που περάσαμε με την φιλενάδα μας απ' το Βρυξελλοχώρι. Τι καλά να μπορείς να βλέπεις τους φίλους σου παντού!!! Γρηγόρη, μας έλειψες!"
Με συγκίνησες, παλιοκόριτσο! :^)
Φιλιά τρελά και πολλές ευχές!!!
αχ τελικά είσαι και πολύ Γαλλίς
@mpampakis
Είδες, είδες; Πολλές ευχές και σε σένα! Και στους τρεις σας!
@markos
Το μόνο που μένει είναι να πάω και για μόνιμη εγκατάσταση εκεί!
εννοούσα αυτήν με το τρένο, αλλά κι η άλλη καλή ιδέα είναι (έχουμε πάει, αλλά ξαναπάμε!).
Δημοσίευση σχολίου