Ολική επαναφορά

Το καλοκαιράκι τέλειωσε. Κυρίως από πλευράς διάθεσης, γιατί ο καλός καιρός εκεί έξω ακόμα καλά κρατάει.

Οι διακοπές μου φαίνονται τώρα μια μακρινή ανάμνηση. Ήδη ένας μήνας και κάτι πέρασε από τις επίσημες διακοπές των 2 εβδομάδων.
Στον σύντομο απολογισμό:
Ιούνιος
Εξοντωτικοί ρυθμοί για δύο μεγάλα events στο γραφείο. 10 μέρες συνεχούς δουλειάς χωρίς ανάσα ούτε το Σαββατοκύριακο. Παρόλα αυτά, γεύματα και δείπνα σε πολύ γνωστά μέρη της Αθήνας, ιδιωτικές ξεναγήσεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, απόλυτα θετικό το feedback (όπως λέμε και αγγλιστί).

Ένα ευχάριστο προσωπικό γεγονός τον Ιούνιο που παρόλο που ξεκίνησε με άγχος λόγω του υπερβολικού φόρτου εργασίας (βλ παραπάνω), εξελίχθηκε σε υπέροχη στιγμή, σε τέσσερις μέρες ξεκούρασης και χαλάρωσης στην αγαπημένη μου αρχοντική Σύρο και σε μια πολύτιμη ανάμνηση που πήρε τη θέση της στο κουτάκι με τα σημαντικά αυτής της ζωής.

Ιούλιος
Επίσημες διακοπές 2 εβδομάδων στην όμορφη Σκύρο που αποτέλεσε επιλογή της τελευταίας στιγμής, αφού γι' άλλα πηγαίναμε κι αλλού το πλοίο μας έβγαλε, αλλά μας εξέπληξε ευχάριστα. Ωραίες παραλίες, καθαρά νερά, καλό φαγητό (ιδιαίτερη μνεία στο λεμονάτο κατσικάκι και στην αστακομακαρονάδα που ανακαλύφθηκε λίγα χρόνια πριν στο νησί λόγω αφθονίας του αστακού και προσπάθειας των νοικοκυράδων να βρουν νέους τρόπους μαγειρέματος για να μην τον βαριούνται - άκουσον, άκουσον!). Η Σκύρος έχει ευγενικούς κατοίκους, λογικές τιμές, ησυχία και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Η απώλεια ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου για το οποίο θα αφιερώσω ξεχωριστό ποστ.

Αύγουστος
4 ακόμη μέρες διακοπών με αφορμή τον 15Αύγουστο κι ένα δανεικό σκάφος που μας ταξείδεψε σε Κύθνο, Μήλο και Σίφνο.

Τι ωραία να είσαι συνέχεια μέσα στη θάλασσα!

Γραφείο, ησυχία, άδειοι δρόμοι, αναβολές για όλα, η απόλυτη ραστώνη του καλοκαιριού κι ενός καυτού Αυγούστου που φέτος μας "έλειωσε" και μας ταλαιπώρησε malgre tout (στη γαλλιστί αυτή τη φορά).Αν και στην Αθήνα, κοιμόμουνα με το νανούρισμα των τζιτζικιών και μου άρεσε για αλλαγή αν σκεφτεί κανείς ότι δεν άκουγα τον συνηθισμένο ήχο της μπάλας απ' το σχολείο απέναντι μας (που κάθε καλοκαίρι μετατρέπεται στον απόλυτο εφιάλτη μας).

1 μερούλα στην Επίδαυρο για τον πολυσυζητημένο "Οθέλλο" (θα γράψω αναλυτικά στο άλλο μπλογκάκι).Αφίξεις συγγενών και φίλων απ' την αλλοδαπή

2 ακόμα μέρες στο Porto Hydra σ' ένα περιβάλλον ρετρό με άρωμα εποχής από τα τέλη του '70 και τις αρχές '80.

"Λυσιστράτη" στο Άλσος Νέας Σμύρνης (θα γράψω και γι' αυτήν)

Δυο πολύ ωραία τραπεζώματα με φίλους και συγγενείς απ' την αλλοδαπή.

κι άλλα τραπέζια (φιλικά κι επαγγελματικά) έξω

Ένα μόνο (δυστυχώς αλλά ελπίζω ο καιρός να ευνοήσει και γι' άλλα) θερινό σινεμά στην όμορφη "Αίγλη" ("Inception"- μάλλον δεν θα γράψω γι' αυτό)και ανάμεσα σε άλλα, νέα και παλιά πρόσωπα, αναπάντεχες εκπλήξεις, επαναπροσδιορισμός αγαπημένων προσώπων. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να αναλώνεσαι με πρόσωπα που δεν το αξίζουν.

Το παρόν ποστ αποτελεί εκτός από απολογισμό, υπόσχεση να μπω σε κανονικούς ρυθμούς πια, όσο κι αν το μυαλό μου ακόμα ταξειδεύει.