Σας έχει τύχει να παρακολουθείτε ταινία κινουμένων σχεδίων και να μην μπορείτε να συγκρατήσετε τα δάκρυα σας; Ε, αυτό συνέβη πριν απο λίγο με το «Up» που εδώ και 3 μέρες βγήκε στις αίθουσες.Οι ταινίες κινουμένων σχεδίων είναι φτιαγμένες έτσι που να γοητεύουν τους λιλιπούτειους θεατές με τις εικόνες και τη δράση και παράλληλα να μπορεί να «πει» κάτι η ιστορία και στα «μεγάλα παιδιά» της αίθουσας.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε πχ, στην βραδυνή προβολή στην Αίγλη, στο κοινό δεν υπήρχε ούτε ένα παιδί (λογικό αφού η ταινία ξεκινούσε στις 23.00) και η οθόνη έδειχνε τα καμώματα ενός λιονταριού, ενός βραδύποδα, δυο μαμούθ κι ενός άτακτου σκίουρου!!! Όλο το κοινό γέλαγε με τα υπονοούμενα στους διαλόγους και το χιούμορ ήταν τέτοιο που μόνο μεγάλοι μπορούσαν να το αντιληφθούν. Για να μην πω για το τραγούδι του Barry White.
Στο «Up», ο ηλικιωμένος Καρλ ζει έστω και καθυστερημένα ό, τι περιπέτεια τον είχε σαγηνεύσει ως παιδί. Μαζί του στο φανταστικό ταξίδι προς τους Παραδεισένιους Καταρράκτες, ο Ράσελ ένας μικρός εξερευνητής, ένας σκύλος που μιλάει κι ένα γιγάντιο πουλί που θέλει να γυρίσει στα μωρά του και λατρεύει τη σοκολάτα!
Με τα παραπάνω ξετρελλάθηκε η πιτσιρίκα που δήλωνε γοητευμένη στον μπαμπά της, καθώς βγαίνανε από την αίθουσα στην προηγούμενη προβολή: «Φανταστική ταινία!»
Στο «Up» που παρακολουθήσαμε εμείς, ο ηλικιωμένος Καρλ, μένει μόνος ύστερα από τον θάνατο της γυναίκας του. Καθισμένος στην καρέκλα του στο σαλόνι, πλάι στην πολυθρόνα που συνήθιζε να κάθεται εκείνη, αναπολεί τη ζωή τους όλα τα χρόνια που έζησαν μαζί και ξεφυλλίζει το λεύκωμα με τις περιπέτειες που κρατούσε εκείνη ως παιδί. Όταν απειλούν να του πάρουν το σπίτι λόγω της ανοικοδόμησης της γύρω περιοχής και οι τοπικές αρχές αποφασίζουν να τον στείλουν σε οίκο ευγηρίας, καταστρώνει το σχέδιο του και ξεκινάει ένα φανταστικό ταξείδι για να εκπληρώσει την επιθυμία της γυναίκας του.
To «Up» είναι η νεανική ψυχή του ανθρώπου που πάντα θα πετά με ένα μάτσο μπαλόνια στον ουρανό ακόμα κι αν το σώμα στο οποίο κατοικεί υποστηρίζεται από ένα μπαστουνάκι.
Περισσότερα εδώ και στους κινηματογράφους.
7 σχόλια:
Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ!
Εδώ βγαίνει την επόμενη εβδομάδα και περιμένω πώς και πώς!
ΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!!!!!!!!!
Όταν μετά την ταινία ρώτησα τον γιο μου τι του άρεσε περισσότερο, μου είπε, αυτό με την Έλλη.
Δεν περίμενα ότι θα ξεχώριζε τη σχέση του ήρωα με τη γυναίκα του, αυτό για μένα ήταν σίγουρα το πιο δυνατό χαρακτηριστικό της ταινίας, χαίρομαι που άγγιξε και εκείνον.
Μια πολύ όμορφη ταινία που είναι για παιδιά αλλά δεν είναι παιδική.
Πράγματι το έργο ήταν καταπληκτικό και αυτό που με άγγιξε περισσότερο ήταν και η μουσική του. Τα νοήματά του δεν ήταν για παιδιά. Ωστόσο μου κάνει εντύπωση που η Pixar βγάζει ένα αριστούργημα και λες εντάξει πόσο πιο ψηλά να φτάσει και πάντα σε εκπλήσει.Ίσως ο τίτλος αυτής της ταινίας να ήταν μια ειρωνική ή παιχνιδιάρικη απάντηση προς όλους εμάς που αναρωτιόμαστε πόσο ψηλά θα φτάσει...
@krotkaya
Αφού ξέρεις, εμείς είναι να μην βγει κινούμενο στις οθόνες...
@Διόνα
Χαίρομαι που ο γιος σου είναι τόσο ευαίσθητος!
@laternative
Ο πήχης πιο ψηλά ε; Δεν το είχα σκεφτεί, πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση!
χα. το είδα!
@krotkaya
σου άρεσε;
θα δεις, έχω ετοιμάσει κι εγώ το ποστ μου!
[πολύ!και συμφωνώ με τον laternative!]
Δημοσίευση σχολίου