Σάββατο, Αυγούστου 30, 2008

Καλό αποκαλόκαιρο με εορταστικές πινελιές!


Κάθε φορά που είχα τη γιορτή μου ή τα γενέθλια μου όταν ήμουν παιδί, τσαντιζόμουν -για αστείο λόγο σύμφωνα με τη σκέψη ενός ενήλικα, αλλά εξαιρετικά σοβαρό για το σύμπαν ενός μικρού παιδιού-.

Ο λόγος λοιπόν ήταν ότι και στις δυο περιπτώσεις δεν ήταν ανοιχτά τα σχολεία και συνεπώς δεν μπορούσα να κεράσω καραμελίτσες στα άλλα παιδάκια – κατά πώς συνηθιζόταν τότε.

Βέβαια, τα χρόνια πέρασαν και το εν λόγω ζήτημα διόλου μ’ απασχολεί πλέον.

Έτσι γίνεται φαίνεται όταν μεγαλώνεις. Εστιάζεις περισσότερο στο πού θες να κεράσεις την καραμελίτσα κι όχι στην καραμελίτσα την ίδια.

Μια άλλη προέκταση του παιδικού μου θυμού ήταν ότι τόσο στη γιορτή όσο και στα γενέθλια, μύριζε άνοιγμα σχολείων. Και δεν ήταν για μένα ενοχλητικό για τον καθεαυτό λόγο του σχολείου τόσο, όσο για τη μελαγχολία που κουβαλάει το τέλος του Αυγούστου ή η περίοδος μετά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές.

Η μελαγχολία του Αυγούστου κυρίως, η μυρωδιά φθινοπώρου κι αυτό το πάντα ανέμελο καλοκαιράκι με τη σκέψη ενός χειμώνα γεμάτου υποχρεώσεων με κάνει κάθε φορά να θέλω να δραπετεύω απ’ τις «εορταστικές» ατμόσφαιρες.

Φέτος, θα σπάσω τον κανόνα και θα κάνω μια εξαίρεση. Έμαθα και μια καινούργια ευχή και είπα να μου τη χαρίσω μέρα που είναι και να τη μοιραστώ και με άλλους από δω μέσα.

«Καλό αποκαλόκαιρο», αντί του κλασικού «Καλό χειμώνα». Ακούγεται πιο αισιόδοξο, έτσι δεν είναι;

Α, και για να μην ξεχνιόμαστε; Γλυκάκι θα πάρετε;

6 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Πολύχρονη!!
Σε καταλαβαίνω, μιας και τα δικά μου γενέθλια πέφτουν την πρώτη φθινοπωριάτικη ημέρα (τυπικά) και σηματοδοτούσαν πάντα την επιστροφή στις ευθύνες.Αυτό τη φόρτωνε με επιπρόσθετη μελαγχολία!

Καλό αποκαλόκαιρο λοιπόν! ;)

Το κέρασμα το περιμένω από κοντά, για να κεράσω κι εγώ τα δεύτερα με τη σειρά μου!! :)

Ανώνυμος είπε...

Εδώ και περίπου 10 χρόνια αισθάνομαι διαφορετικά το πέρασμα από το καλοκαίρι στο χειμώνα. Οι μέρες μικραίνουν, η ατμόσφαιρα δροσίζει και ένα κύμα αναζωογόνησης διαπερνά κάποιους από εμάς...
Αρχίζει η περίοδος δημιουργίας, η περίοδος που ξεκινούν να πραγματοποιηθούν αυτά που συλλάβαμε στην ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, μακριά από την καθημερινότητα, εκεί που το μυαλό είχε ανοίξει και ήμασταν κοντύτερα στον εαυτό μας...
Τώρα είναι η περίοδος που θα αποδειχθεί στην πράξη αν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τις αλλαγές που οραματιστήκαμε...
Ή, θα βουλιάξουμε πίσω στον "καναπέ" του comfort zone...
Τον χειμώνα οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, και ακόμα, αξιοποιούν τις πραγματικές εσωτερικές τους προμήθειες και αποθέματα...
...αν έχουν υπάρξει "σοφά μυρμήγκια".
Γιαυτό, τον χειμώνα, ο αισιόδοξος αλλά και ο ρεαλιστής είναι στην καλύτερη τους!...
Με αυτές τις απαραίτητες διευκρινήσεις, αγαπητή μου Αλεξία, επιμένω να σου ευχηθώ Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου και Καλό Χειμώνα!... περισσότερο δημιουργικό από όλους τους άλλους!..

ΣΣ. τελικά καραμελίτσες κερνάς ή ντολμαδογιουβαρλάκια;..

philos είπε...

Χρόνια πολλά και καλά και καλό αποκαλόκαιρο!!!
Μου άρεσε η έκφραση! Την υιοθέτησα ήδη!

markos-the-gnostic είπε...

good inter-summer

Αλεπού είπε...

@renata μου
σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και όπως είπαμε: τα κεράσματα από κοντά ;)
@fbob
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Καταλαβαίνω απολύτως αυτό που λες περί δημιουργίας και σοφού μερμηγκιού. Αυτό που δεν καταλαβαίνω όμως είναι πως μπέρδεψες τα σοκολατάκια με γιουβαρλάκια. Εντάξει, το σχήμα δεν πέτυχε, αλλά από γεύση ήταν νόστιμα! Γκρρρ ;)
@philos
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω εδώ και που σου άρεσε και το "Καλό αποκαλόκαιρο" Ευχαριστώ :)
@markos
Δηλαδή βρε αντιδραστικό άτομο, εσύ μόνο στα αγγλικά θέλεις να ευχηθείς;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.