Πέμπτη, Νοεμβρίου 09, 2006

Ατάκτως ερρημένα!

Είναι δύσκολο να είσαι αρεστός σε όλους. Μπορεί να είναι αυτός ο στόχος, αλλά η ζωή τον μετατρέπει σε ανέφικτο τις περισσότερες φορές. Και ειλικρινά θαυμάζω και ζηλεύω αυτούς που δεν δίνουν δεκάρα για τα σχόλια των άλλων και τραβούν τον δρόμο τους απερίσπαστοι. Αναισθησία; Όχι, δεν θα το έλεγα. Μάλλον αυτοπεποίθηση είναι ή μια μορφή άμυνας και δύναμης.
Υπάρχουν κάποιοι που ποτέ δεν σε αποδέχονται γιατί είναι ακατάλληλες οι περιστάσεις κάτω απ’ τις οποίες εισβάλλεις στη ζωή τους. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι κακός άνθρωπος ή γεμάτος ελαττώματα κι αρνητικά που είσαι δηλαδή, αφού ο άνθρωπος είναι απ’ τη φύση του ατελές ον.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που στα μάτια τους θα είσαι πάντα ο κακός εισβολέας, ο αδιάφορος διπλανός τους, αυτός ο άγνωστος που δεν θα θέλουν να γνωρίσουν. Και θα έχουν διαρκώς στραμμένα τα μάτια πάνω σου για να παρακολουθούν τις κινήσεις σου, να κάνεις το ατόπημα και να πούνε «είδες που είχα δίκιο»;
Κι εσύ θα κοιτάς στον καθρέφτη της ψυχής σου και θα βλέπεις ότι δεν είσαι τόσο κακός όσο λένε, ούτε τόσο αντιπαθές άτομο. Απλώς, σ’ αυτή τη ζωή μια απ’ τις ανθρώπινες ατέλειες είναι να μην συμπαθούμε υποχρεωτικά όλον τον κόσμο.

15 σχόλια:

Θεριό Ανήμερο είπε...

Μόλις όμως καταφέρεις και κάνεις αυτό το βήμα-διαπίστωση, νιώθεις πολύ, μα πολύ όμορφα, δεν είναι έτσι;

allmylife είπε...

"είδες που είχα δίκιο";
στη γωνία περιμένουν!
Ίσως κι' εμείς, άλλους...

fish eye είπε...

..κι εγω αναλογη εμπειρια περιεγραψα σημερα..λες να μιλαμε για τα ιδια ατομα??καλησπερα!!

αλκιμήδη είπε...

αρεστός σε όλους;
α πα πα πα
Προσβολή που είναι κάποιος που πολύ υποτιμάς να σε εκτιμά!
Αλλά, αρεστός σε όλους αυτούς που μας αρέσουν και συμπαθούμε, αυτό αχ, πως θα πάψω να το θέλω, πως;

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

σωστή

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εγώ, πάλι, αρχίζω να ανησυχώ όταν με πιάνω να αρέσω στον εαυτό μου, όταν μου λέω "Μπράβο" και "Πώς τα καταφέρες έτσι τέλεια;"... Δεν νοιώθω άνετα τότε, με βάζει στα καρφιά ο αυτοέπαινος... Για το αν αρέσω στους άλλους τώρα πια νοιάζομαι πολύ λιγότερο!
Είναι καλό αυτό, άραγε; Ή είμαι σοβαρά γιατρέ μου;

alzap είπε...

Πονηρή Αλώπηξ, τι ετοιμάζεις πάλι;
Για να τα γράφεις αυτά κάτι ετοιμάζεις. :-ΡΡΡΡ

Άσε που λες αλήθεια. Είσαι όντως παλιοχαρακτήρας και κακό, το χειρότερο, κορίτσι.

Γι΄αυτό όμως σε συμπαθούμε.
:-)

NinaC είπε...

Ωραία, με απενοχοποίησες και μπορώ να στο πω: ΔΕ ΣΕ ΓΟΥΣΤΆΡΩ ΚΑΘΟΛΟΥ!

Ουφ! ξαλάφρωσα!

Αλεπού είπε...

@θεριό ανήμερο
έτσι είναι, αν και κανείς δεν μας προετοιμάζει ουσιαστικά γι' αυτό!
@allmylife
Δίκιο έχεις!
@με το φεγγάρι αγκαλιά
Δεν μιλάω για κάποιους συγκεκριμένα. Αλλά η σύμπτωση των ποστ, φανερώνει εκλεκτική συγγένεια!
@alcimede
Κι όπως έλεγεκι η Κάλλας: "άσε τους άλλους να λένε για σένα κι ας είναι και για κακό".
@padrazo
Χαίρομαι που συμφωνείς!
@aster-oid
όχι ασθενή μου. Δεν είσαι σοβαρά. Απλώς γιατρεύτηκες!
@alzap
:) άνοιξε και κανα μέιλ εσύ!
@composition doll
ΟΥΤΕ ΤΟΣΟ ΔΑ?????????

An-Lu είπε...

Η ουσία είναι μια: σ' όποιον αρέσουμε!

...και ο μπακλαβάς γωνία πάντα!

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Αυτοπεποίθηση; Συνείδηση; Υπεροψία; Κακία; Καλοσύνη; Φιλία;…

Νομίζω ότι αρκεί μονάχα μια λέξη… ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ!

AVRA είπε...

οπως ειπε και o vita mi barouak ισορροπια!

Αλεπού είπε...

@an-lu
Αχ, θέλω μπακλαβά!
@vita mi barouak
@avra
Αρκεί, αλλά υπάρχει;

Кроткая είπε...

σιγά μην κάτσω να σκάσω που δε με χωνεύεις και το ανακοινώνεις και δημόσια! ΧΑ!

:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

Αλεπού είπε...

@krotkaya
χι χι!
@χάδη
όλοι μας χρειαζόμαστε ενέσεις αυτοπεποίθησης κάπου-κάπου. Κανείς δεν είναι τόσο υπεράνω. Πάντως καλά είμαι. :)